تعمیم نتایج به بیمار

حال بايد ارزيابي کنيم که آيا نتايج حاصل از اين مقاله معتبر را مي توانيم به بيمار خود تعميم دهيم؟
براي ارزيابي تعميم پذيري نتايج اين مقاله بايد چند سوال اساسي را بپرسيم که شامل موارد زير است:
1. آيا اين تست در شرايط ما قابل استفاده است؟ آيا در شرايط ما به صرفه و در دسترس است؟ آيا در شرايط ما تکرار پذير و دقيق است؟
2. آيا نتايج مقاله در مورد اين تست تشخيصي به بيماران ما تعميم پذير است؟
3. آيا اين نتايج تصميم گيري باليني ما را تغيير مي دهد؟
4. آيا با انجام اين تست بيماران وضعيت بهتري خواهند داشت؟
در صورتي که شما بخواهيد نتايج را به گروه يا شخص خاصي تحويل دهيد بايد اين سوالات را از خود بپرسيد و به آن پاسخ دهيد. مسلما نمي توان تستي را که در دسترس نيست براي بيماران درخواست کرد؛ يا مثلا اگر جراح شما در انجام نوع خاصي ازجراحي کمتر مهارت دارد نمي توانيد آن نوع را براي بيمار خود تجويز کنيد حتي اگر آن نوع جراحي پيامدهاي باليني بهتري در پي داشته باشد. يا مثلا بايد از خود بپرسيد آيا تستي که مي خواهيم تجويز کنيم در مورد بيماران ما همان دقتي را دارد که در مقاله گزارش شده است؟
بايد توجه کرد که براي هر بيماري آستانه درمان وجود دارد که اگر احتمال اين بيماري بالاتر از آن باشد آزمايش هاي بيشتري انجام نداده و بيمار را درمان مي کنيم. به طور مشابه درآستانه تشخيص نيز اگر احتمال ابتلا به بيماري از آن کمتر باشد بيماري رد شده و تست بيشتري درخواست نمي کنيم. وقتي احتمال بيماري بين اين 2 آستانه باشد احتياج به انجام تست تشخيصي داريم. ارزش انجام تست به اين است که بتواند ما را از يکي از اين 2 آستانه بگذراند وگرنه انجام تست، کمکي به تصميم گيري باليني نکرده است.
در خيلي مواقع ممکن است تست مورد نظر دقيق باشد حتي در اثر انجام آن تصميم گيري بعدي ما تغيير نمايد. ولي معلوم نيست که بيمار از آن سود ببرد. براي مثال برتري MRI با وجود دقت بيشتر بر CT SCAN در پيش آگهي بيماري در موارد زيادي چندان روشن نيست. براي مثال بايد مطالعه اي نشان دهد که اگر بيماران اکرومگالي تحت روش تشخيصي با MRI قرار گيرند نسبت به CT SCAN مرگ و مير کمتر و يا عوارض کمتري دارند و گرنه صرف داشتن حساسيت بيشتر MRI نه تنها کافي نيست بلکه با افزايش مثبت کاذب ممکن است هيپوفيز فردي با تشخيص غلط آدنوم عمل شود. يا در مورد غربالگري استئوپروز با دانسيتومتري استخوان، با وجود دقت خوب تست، در گروهي که غربالگري شده اند نسبت به گروهي که غربالگري نشده اند، تنها از 7% از شکستگي ها پيشگيري شده است.
از سوي ديگر در مورد آزمون هاي تشخيصي عموما شواهدي در پاسخ به اين سوال که آيا باعث بهبود وضعيت بيمار خواهد شد يا نه يافت نمي شود زيرا نياز به انجام کارآزمايي باليني است که مشکلات خاص خود را دارد در حالي که اکثر مطالعات تشخيصي موجود در ارتباط با اختصاصي بودن آزمون ها از نوع مقطعي مي باشند.
در انتها ذکر اين نکته خالي از لطف نيست که در بررسي مقالات اعم از تشخيصي و درماني به پشتيبان مطالعه نيز توجه کنيد. در صورتي که شرکت سازنده روش تشخيصي براي انجام مطالعه سرمايه گذاري نموده باشد، احتمال سوگيري کمي افزايش مي يابد. همچنين پژوهشگران گاه به سمت کار و تخصص خود سوگيري دارند. براي مثال الگوريتم هاي تشخيصي که براي Adrenal Incidentaloma ارائه مي شود اگر توسط متخصص غدد تهيه شده باشد با تست هاي هورموني آغاز مي شود. در صورتي که توسط راديولوژيست تهيه شده باشد با انجام CT SCAN آغاز مي شود و اگر که توسط متخصص راديوايزوتوپ تهيه شده باشد با اسکن راديوايزوتوپ يدوکلسترول شروع مي شود.
با استفاده از اصولي که شرح داده شده است شما قادر خواهيد بود مقالات مربوط به تست هاي تشخيصي را نقد نماييد.